На фота: Алег Краўцоў (справа) на сустрэчы з Сяргеем Ціханоўскім 22 красавіка 2020 года. Фота з сайта "Наша Ніва"
Сумесная заява беларускага праваабарончага супольнасці
Мінск, 21 ліпеня 2021 г.
У сувязі з вынясеннем судом прысудаў па крымінальных справах:
Віталя Шышлава, якім ён асуджаны паводле арт. 293, 342 і 364 КК да пазбаўлення волі тэрмінам на 6 гадоў за ўдзел у масавых беспарадках, групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак, і гвалт і пагрозу ўжывання гвалту ў дачыненні да супрацоўнікаў міліцыі,
Сяргея Дзецука, у адпаведнасці з якім ён пакараны пазбаўленнем волі тэрмінам на 3 гады паводле арт. 364 КК за пагрозу ўжывання гвалту ў дачыненні да супрацоўнікаў міліцыі,
Алега Краўцова, якім ён асуджаны да пазбаўлення волі тэрмінам на 3 гады паводле арт. 342 і 309 КК за замах на арганізацыю групавых дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак, і падбухторванне да наўмыснага прывядзення ў непрыдатны для эксплуатацыі стан шляхоў зносін, сродкаў сігналізацыі і іншага транспартнага абсталявання,
мы адзначаем наступнае:
Свабода мірных сходаў гарантавана артыкулам 21 Міжнароднага Пакта аб грамадзянскіх і палітычных правах. Дадзеная свабода не падлягае ніякім абмежаванням, акрамя тых, што ўстаноўлены законам і неабходныя ў дэмакратычных краінах у мэтах нацыянальнай і грамадскай бяспекі, грамадскага парадку, аховы здароўя і маральнасці насельніцтва ці абароны правоў і свабод іншых асоб.
Выступы грамадзян, да ліку якіх абвінавачванне і суд аднеслі В. Шышлава, у поствыбарчы перыяд насілі стыхійны, самаарганізаваны характар і былі выкліканыя недаверам да вынікаў выбараў Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, якія адбыліся 9 жніўня 2020 года, і праходзілі са шматлікімі парушэннямі і фальсіфікацыямі, не былі прызнаныя міжнароднай супольнасцю як дэмакратычныя, справядлівыя і свабодныя. Сходы грамадзян насілі мірны характар і не ўяўлялі пагрозы ні нацыянальнай, ні грамадскай бяспекі. Нягледзячы на гэта дэманстранты былі атакаваныя спецпадраздзяленнямі МУС з непрапарцыйным прымяненнем фізічнай сілы, спецсродкаў і зброі. Упершыню ў гісторыі Беларусі ў дачыненні да мірных дэманстрантаў былі ўжытыя гумовыя кулі і вадамёты. Асабліва вялікая колькасць пашкоджанняў была атрымана ад выкарыстання шумавых гранат.
У сваёй заяве ад 10 жніўня 2020 года беларуская праваабарончая супольнасць асудзіла дзеянні праваахоўных органаў і ўсклала ўсю адказнасць за тое, што адбылося 9 і 10 жніўня на ўлады Рэспублікі Беларусь.
Таксама лічым неабходным адзначыць, што дэманстрантамі не здзяйсняліся дзеянні, якія ахопліваюцца дыспазіцыяй артыкула 293 КК і адпаведна не могуць кваліфікавацца як масавыя беспарадкі. Удзельнікі пратэстаў не здзяйснялі падпалаў, пагромаў, не знішчалі маёмасць і не аказвалі ўзброенага супраціву праваахоўным органам.
Асобныя выпадкі гвалтоўных дзеянняў у дачыненні да супрацоўнікаў міліцыі з боку дэманстрантаў патрабуюць асобнай прававой кваліфікацыі, з улікам кантэксту і абставінаў прымянення гвалту, у тым ліку ў кантэксце самаабароны ад загадзя непрапарцыйных дзеянняў супрацоўнікаў міліцыі. Аднак дзеянні. В. Шишлова ацэнены без уліку палажэнняў Пакта, працягласць і ўмовы пазбаўлення волі відавочна непрапарцыйна (неадэкватныя) правапарушэнню, у якім ён прызнаны вінаватым; ён пазбаўлены волі выбіральна у параўнанні з іншымі асобамі.
Мірныя сходы і свабода меркаванняў і іх выразы павінны знаходзіцца пад абаронай дзяржавы. Мы падзяляем пазіцыю Камітэта па правах чалавека ААН аб тым, што "функцыянальная і празрыстая прававая сістэма і сістэма прыняцця рашэнняў ляжыць у аснове абавязка паважаць і забяспечваць правядзенне мірных сходаў. Унутранае заканадаўства павінна прызнаваць права на мірны сход, выразна вызначаць абавязкі і адказнасць усіх задзейнічаных службовых асоб, выконваць адпаведныя міжнародныя стандарты і быць даступным для грамадскасці... ніхто не павінен падвяргацца пераследам ці іншым рэпрэсіям з прычыны прысутнасці на мірным сходзе або наяўнасці якой-небудзь сувязі з ім".
Дзеянні С. Дзецука былі следствам відавочнага парушэння канстытуцыйных, міжнародна прызнаных і працэсуальных правоў яго маці, якую супрацоўнікі міліцыі падазравалі ва ўдзеле ў мірным пікеце і падвергнулі ў сувязі з гэтым ператрусу ("агляду") яе кватэру, падчас якога адбіралі тэлефон. Такім чынам, яны мелі характар самаабароны: не з'яўляецца злачынствам дзеянне, здзейсненае ў стане неабходнай абароны, гэта значыць пры абароне правоў абаранялага або іншай асобы, інтарэсаў грамадства або дзяржавы ад грамадска небяспечнага замаху. Гэтыя абставіны не ўлічваліся судом пры вынясенні прысуду.
Працягласць і ўмовы пазбаўлення волі. С. Дзецука відавочна непрапарцыйна (неадэкватныя) правапарушэнню, у якім ён прызнаны вінаватым; ён пазбаўлены волі выбіральна у параўнанні з іншымі асобамі.
Намеры А. Краўцова арганізаваць блакаванне аўтамабільнай транспартнай сувязі ў г. Ліда шляхам блакавання руху на чыгуначных пераездах могуць разглядацца як намеры рэалізаваць адну з формаў мірнага пратэсту, а з улікам татальнай адсутнасці ў Беларусі магчымасцяў па рэалізацыі права на мірны сход і выказванне меркаванняў у рамках, акрэсленых нацыянальным заканадаўствам і практыкай яго прымянення, – як дапушчальная форма рэалізацыі сваіх правоў, прадугледжаных артыкуламі 19 і 21 Міжнароднага пакта аб грамадзянскіх і палітычных правах.
Адносна асуджэння А. Краўцова паводле арт. 309 КК мы спасылаемся на пазіцыю, выкладзеную ў Сумеснай заяве беларускіх праваабарончых арганізацый, і прыходзім да высновы аб яго адвольным характары; таксама працягласць і ўмовы пазбаўлення волі А. Краўцова відавочна непрапарцыйныя (неадэкватныя) правапарушэнні, у якім ён прызнаны вінаватым; ён пазбаўлены волі выбарча ў параўнанні з іншымі асобамі.
Зыходзячы з гэтага і кіруючыся п. 3.2 (а, b, C, d) Кіраўніцтва па вызначэнні паняцця "палітычны зняволены", мы, прадстаўнікі праваабарончых арганізацый Беларусі, прызнаем Віталя Шышлава, Сяргея Дэцука і Алега Краўцова палітвязнямі і патрабуем:
неадкладнага перагляду прынятых у дачыненні да іх мер і судовых рашэнняў пры выкананні права на справядлівае судовае разбіральніцтва і ліквідацыі названых фактараў, а таксама вызвалення іх з прымяненнем іншых мер, якія забяспечваюць яўку ў суд;
неадкладна вызваліць усіх палітычных зняволеных і спыніць палітычныя рэпрэсіі супраць грамадзян краіны.
Праваабарончы цэнтр "Вясна";
Беларускі дом правоў чалавека імя Барыса Звозскава;
Беларускі ПЭН-цэнтр;
Беларускі дакументацыйны цэнтр;
РГА "Прававая ініцыятыва".