Выбары ў Беларусі традыцыйна звязаныя з рэпрэсіямі, ціскам на людзей і парушэннямі правоў чалавека. Найбольш заўважна гэта стала ў 2020 годзе падчас прэзідэнцкіх выбараў, аднак падобныя практыкі выкарыстоўваліся цягам усіх 30 гадоў, якія Лукашэнка знаходзіцца ва ўладзе. Таму сёння, у 14-ю гадавіну выбараў* у 2010 годзе, якія запомніліся тымі самымі пратэстамі на Плошчы, напярэдадні новых выбараў* мы ўзгадваем рэпрэсійны шлях, які ідзе праз усе прэзідэнцкія выбары ў Беларусі.
70-гадовы Аляксандр Лукашэнка кіруе дзяржавай 30 гадоў. Ніводныя прэзідэнцкія выбары, апроч першых, не прызналі свабоднымі і справядлівымі на міжнародным узроўні.
Паводле адной з найбольш верагодных версіяў, яны маглі стацца ахвярамі так званых эскадронаў смерці, што праводзілі рэпрэсіі супраць апазіцыі на загад уладаў. У 2004 годзе адмысловы спавяшчальнік ПАРЕ Хрыстас Пургурыдыс, які расследаваў гэтую справу, прыйшоў да высновы, што Ганчара, Красоўскага і былога міністра ўнутраных справаў Юрыя Захаранку (знік у траўні 1999 года) выкраў спецатрад сілавікоў, якім камандаваў Дзмітрый Паўлічэнка, і што ўсё гэта адбывалася з ведама кіраўніцтва краіны.
Гары Паганяйла: «Справы аб знікненні беларускіх палітыкаў раскрыты на юрыдычным узроўні...»
Пяць аргументаў для Канстытуцыйнага суда па "гвалтоўных знікненнях"
Валянцін Стэфановіч: Шэсць прычын, па якіх немагчыма правесці дэмакратычныя, свабодныя і празрыстыя выбары ў Беларусі
Плошча-2006
ЗАЯВА ПРАВААБАРОНЧАГА ЦЭНТРУ "ВЯСНА"
Дзесяткі еўрапейскіх арганізацый асудзілі дзеянні ўладаў Беларусі
Арганізацыі Сеткі Дамоў правоў чалавека 20 снежня прынялі адкрыты зварот да прэзідэнта Беларусі.
Заява пратэсту Асамблеі НДА Беларусі з нагоды падзеяў 19-20 сьнежня ў Беларусі
Бяляцкі: “Гэта паказвае нізасьць улады”
Мы папрасілі пракамэнтаваць лідэра арганізацыі Алеся Бяляцкага.
Справаздача па выніках маніторынгу масавага мерапрыемства 11 кастрычніка ў Менску
Сход і дэманстрацыя 11 кастрычніка 2015 года ў Менску насіла мірны характар.
Блог Валянціна Стэфановіча: Выбары скончыліся. А што далей?
Падчас выбараў у Беларусі заўсёды парушаюцца правы чалавека. І гэта не толькі парушэнне права на свабоду мірных сходаў і выказванне меркаванняў, калі людзей затрымліваюць на дэманстрацыях і прыцягваюць да адказнасці за ўдзел у масавых мерапрыемствах. Але і парушэнне такіх правоў, як права на жыццё – успомнім выпадкі знікнення вядомых палітыкаў Юрыя Захаранкі, Віктара Ганчара, Анатоля Красоўскага і аператара Дзмітрыя Завадскага, свабода ад катаванняў, свабода і асабістая недатыкальнасць, свабода інфармацыі і іншыя правы.
На дзяржаву ўскладзены абавязак ствараць у перыяд выбараў такую атмасферу, дзе адсутнічаюць запалохванне і страх быць падвергнутым гвалту. Аднак у перыяд выбарчай кампаніі зусім іншыя адчуванні, бо дзяржава дзейнічае наадварот. У чалавека няма гарантый, што яго правы будуць выконвацца.
не прызналі вынікі выбараў і зафіксавалі вялікую колькасць парушэнняў падчас выбарчага працэсу.
Камітэт па правах чалавека прызнаў парушэнне правоў Уладзіміра Някляева (CCPR/C/126/D/2383/2014) і Андрэя Саннікава (CCPR/C/122/D/2212 / 2012) на свабоду і асабістую недатыкальнасць, свабоду ад катаванняў і жорсткага абыходжання, свабоду мірных сходаў і іншыя.
Падчас збору подпісаў, 29 траўня 2020 года, жорстка затрымалі Сяргея Ціханоўскага, які знаходзіцца ў зняволенні па гэты дзень. 18 чэрвеня 2020 года затрыманыя Віктар Бабарыка і яго сын Эдуард. Працоўная група па адвольных затрыманнях прызнала затрыманні Ціханоўскага і Бабарыкі адвольнымі.
Пасля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года да ўдзельнікаў масавых мерапрыемстваў ужываліся катаванні. Падчас разгону мітынгаў парушана права на жыццё некалькіх дэманстрантаў. У месцах пазбаўлення волі памерлі некалькі палітычных зняволеных. Затрыманыя тысячы чалавек. Праз чатыры гады пасля выбараў працягваюцца затрыманні і прыцягненне да крымінальнай адказнасці ўдзельнікаў пратэстаў.
Арыгінальны артыкул на сайце кампаніі "Праваабаронцы за свабодныя выбары"